Sama słodycz

     Przyszalałam dzisiaj. Poszłam do sklepiku obok pracy tylko po chleb, a tu z lodówkowej półki łypie na mnie tubka mleka zagęszczonego... Nie pamiętam kiedy ostatni raz jadłam ten rarytas, ale po ostatnich dniach goryczy poczułam nieodpartą chęć na coś baaardzo słodkiego. Okazało się jednak, że moje możliwości są zdecydowanie mniejsze niż w dzieciństwie. Nie dałabym już rady całej tubce. Smak nadal fantastyczny, taki jak w dzieciństwie, ale jakie to słodkie, o mamuśku! Właśnie piję gorzką kawę, żeby choć trochę zagłuszyć tę słodycz. Nic to, skusiłam się, zjadłam i mam spokój na następnych parę lat :) Jednakowoż najmilej wspominanym smakiem z mojego dzieciństwa pozostanie chyba smak gumy balonowej Donald i emocje co też za historyjka kryje się pod papierkiem, a potem dylematy, wymienić się czy nie.... Wy pewnie też macie ulubione smaki z dzieciństwa? Ciekawa jestem czy takim samym sentymentem darzycie Donalda (nie mylić z premierem, mój blog jest apolityczny).
       Cały tydzień łącznie z dzisiejszym dniem należy do kategorii ciężkiego kalibru. Nie miałam czasu na nic, do domu wracałam zgnębiona najwcześniej po 21.00, więc nie było nawet kiedy zrobić zdjęć nowych szycianek i lepiuszków. Dlatego dość monotematycznie się u mnie zrobiło, bo jadę na tym, co obfotografowałam wcześniej, ale wybaczycie mi chyba jeszcze jednego aniołka ;) Jutro pokażę coś nowego, o ile uporam się z bałaganem i choinką... Ostatecznie dobrze wyszło, że targi były mało nagłośnione, bo duża część ozdób została dla mnie, a choinkę kupiliśmy ogromniastą - szczupłą co prawda, bo cierpimy na brak powierzchni poziomych, ale za to w pionie jest gdzie szaleć, więc drzewko ma aż 180 cm i ozdóbki się przydadzą :) Ten tu gagatek pewnie też na niej zawiśnie...
     Życzę wszystkim miłego dnia i do zobaczenia niebawem!