Lubicie pistacje?

     Właśnie odkryłam na czym polega fenomen rękodzieła. Otóż jakbym się nie starała nigdy nie byłam w stanie zrobić dwóch identycznych egzemplarzy, niezależnie czy chodzi o aniołki, misie, filcowe pierniczki czy bawełniane wieloryby. Zawsze różnią się fryzurą, wyrazem twarzy, kształtem ogona. I to jest piękne, przecież żadna to frajda wiedzieć, że jest się jednym z 3.000.000 szczęśliwych posiadaczy misia, któremu uparcie i wciąż na łapce przywiązują karteczkę "For you". Jakaż wyjątkowość może tkwić w bitym od sztancy gipsowym cherubinku. Co innego gdy wiem, że ktoś najpierw sam rozrobił gips, a potem poświęcił cenny czas i włożył serce wciskając masę do formy. I bardzo lubię odciski linii papilarnych, wtedy wiem, że za przedmiotem kryje się człowiek, mogę sobie wyobrażać kim jest, jaki jest. Tylko wtedy dedykacja "stworzony specjalnie dla Ciebie" ma sens...

     Długo myślałam jakby tu pomalować kolejnego aniołka. Zawsze bałam się mieszania farb, ale ostatnim razem poniosła mnie iście ułańska fantazja. W komentarzach pojawiła się nawet uwaga, że może nowe farby :) A to nie farby nowe, tylko pomysły i odwaga na ich realizację. I dlatego nawet w takim zwyczajnym  zdawałoby się mieszaniu farb też tkwi coś wyjątkowego, bo nigdy nie mam pewności, że kolejnym razem uzyskam ten sam odcień, w końcu mieszam "na oko", a nie używam aptekarskich menzurek ;)